به گزارش شهرآرانیوز، با گسترش خودروهای برقی در کشورهای دنیا، این روزها بیش از پیش حرف از این خودروها در محافل مختلف شنیده میشود.
در کشور ماه نیز در حالی کارشناسان سابقه طراحی و تولید خودروهای الکتریکی و هیبریدی در ایران را مربوط به دهه ۱۳۷۰ میدانند که تا به امروز و با گذشت بیش از ۳ دهه تلاش، تولید خودروهای برقی در ایران فقط در حد رونمایی بوده است و دلیل این موضوع نیز از نگاه کارشناسان به نبود زیرساختهای استفاده از خودروهای برقی بازمیگردد.
با وجود هدفگذاری شرکتهای بزرگ خودروساز و رسیدن به مرحله صنعتیسازی در پروژهای مثل تارای برقی در ایران خودرو و رونمایی از ساینا برقی در سایپا با این حال مسئولان وزارت صمت معتقدند که مشکلات نرمافزاری و ضعف صنعت قطعهسازی در تولید قطعات الکترونیک دو چالش بزرگ در تولید خودروهای برقی و الکتریکی در کشور است و باید به رفع ضعفهایمان در مسیر الکترونیک و همچنین تشکیل قطعهسازان تیروان در این بخش بپردازیم.
اما کارشناسان معتقدند مهمترین مانع برای توسعه و تولید خودروهای برقی در ایران، نبود هماهنگی بین نهادهای گوناگون و همچنین فقدان زیرساخت لازم برای خودروهای برقی از جمله ایستگاههای شارژ باتری است که به نظر میرسد فرآیندی زمانبر و پرهزینه بوده و دولت و خودروسازان باید چارهای برای حل این مشکل بیندیشند.
با این حال عباس علی آبادی، وزیر صنعت، معدن و تجارت در یک برنامه تلویزیونی وعده داد تا پایان سال جاری ۱۰۰هزار دستگاه تاکسی برقی به ناوگان حملونقل عمومی شهرهای بزرگ اضافه شود و تا نیمه اول سال بعد نیز چند نمونه خودرو برقی تولید شده داخلی نیز به بازار عرضه شود.
وی ابراز امیدواری کرد که به زودی حملونقل عمومی در تهران برقی شود و گفت: این موضوع اثرات مثبت زیستمحیطی هم دارد. در حال حاضر نصب شارژرها شروع شده و در حال توسعه زیرساختها هستیم. احتمالاً در همین هفتههای اول آذرماه تاکسیهای برقی بهتدریج وارد تهران میشود.
علیآبادی در ادامه با اشاره به اینکه باتری خودروهای برقی نسبتاً گران است، تصریح کرد: بر این اساس مقرر شده تعرفه واردات باتریها به حداقل برسد. البته برای تاکسیها، سهم قابل توجهی از هزینهها را دولت پرداخت میکند. مقرر شده وزارت نفت هزینه حدود ۱۰ هزار و ۵۰۰ دلار سهم باتری را از محل سوخت صرفهجویی شده کمک کند.
وزیر صمت در ادامه با بیان اینکه به جای خودروهای بنزینی باید بیشتر تمرکز خود را روی خودروهای برقی و هوشمند بگذاریم، تصریح کرد: در نروژ بیش از ۸۰درصد خودروها برقی شده و در چین تقریباً همه حملونقل عمومی و تقریباً ۳۰ تا ۳۵ درصد خودروهای مردم نیز برقی شده است. باید بیشتر انرژی خود را صرف کنیم که در این پدیده از دنیا عقب نمانیم و با دنیا همراه شویم. خودروهای بنزینی هم در برنامه جلو میرود، اما باید تمرکز ما بر خودروهای آینده باشد. سیاست ما نباید این باشد که خودروهای بنزینی را حتماً داخلی کنیم، چون اینها گذرا هستند؛ بنابراین باید به سمت داخلیسازی قسمتهایی که خلق فناوری میکنند، حرکت کنیم.
در همین رابطه فرزان راعی، کارشناس بازار خودرو در گفتوگو با شهرآرانیوز اظهار کرد: هر چند وزیر صمت چندی پیش اعلام کرد که «تعرفه واردات خودروهای برقی به صفر رسیده است»، اما نباید تصور کنیم که این خودروها با قیمت کم به دست خریداران برسد.
وی افزود: بالاخره دولت برای واردات خودروهای برقی نیز هزینههایی میکند و باید منابع درآمدی آن را در نظر داشته باشد و این هزینهها را باید به نحوی جبران کند.
این کارشناس بازار خودرو خاطرنشان کرد: نمیتوان چندان به گسترش خودروهای برقی در کشور امیدوار بود چراکه به نظر میرسد توسعه زیرساختهای آنکه مهمترین آن افزایش تعداد جایگاههای شارژ خودروهای برقی است، حداقل ۴ تا ۵ سال طول بکشد.
وی با اشاره به تولید برخی خودروهای برقی از سوی خودروسازهای داخلی، تولید انبوه این خودروها در داخل کشور را فرایندی زمانبر دانست و بیان کرد: هر چند قیمت خودروهای برقی به عنوان یک فناوری جدید ار خودروهای با سوخت فسیلی بیشتر خواهد بود، اما به عقیده من این خودروها مورد اقبال از سوی مردم قرار میگیرد.
بهروز مشهدی، استاد دانشکده خودرو دانشگاه علم و صنعت نیز در این رابطه با اشاره به اینکه در حال حاضر کمتر از ۱۰ ایستگاه شارژ تاسیس شده است، گفت: بنابراین برای افزایش تولید و البته فروش خودروهای برقی نیاز به زیرساخت داریم و مردم باید بدانند که اگر خودروی برقی بخرند میتوانند از آن استفاده هم بکنند؛ بنابراین استفاده از تاکسیهای برقی به عنوان گام نخست میتواند به ما این چشمانداز را بدهد که آیا کشور توان تولید، واردات و عرضه خودروهای برقی را دارد یا خیر.
وی مهمترین مشکل در این زمینه را نبود کار تحقیقاتی و علمی دانست و افزود: یکی از الزامات اصلی وارد شدن به هر حوزهای این است که تحقیق و توسعه، کار علمی و فنی کرده باشیم که همه این موارد مستلزم سرمایهگذاری است. اگر کشوری بخواهد در حوزه خودروهای برقی وارد شود بدون هزینه کردن در این زمینه محال است به نتیجه برسد. در شرایط فعلی کشور فقط یک راه باقی میماند؛ واردات و تا حدودی مونتاژ خودروهای برقی.
وی ادامه داد: وقتی میگوییم شرکتهای خارجی چندملیتی و خصوصی، در حال سرمایهگذاری هستند یعنی پول خرج میکنند که دانش به دست آورند. زیرا عزم دارند تا به طور واقعی خودروهای برقی را به تولید انبوه برسانند؛ بنابراین با وضعیتی که ما داریم باید جادو و معجزهای صورت گیرد تا بدون سرمایهگذاری و تحقیق و توسعه خودرو برقی طراحی و تولید کنیم.